Aleksandra Głusek, Niesytość
Wypiłyśmy trochę zbyt dużo
I trochę życia za mało,
Trochę wspomnień struchlało
i kilka nas pokonało
chwil wiele nas wyniszczało
a ciało i tak ciągle drżało
ludzi paru zostało
a innych już nam niemało
światło nas oślepiało
a pustka wciąż nie znikała
Co to za życie powiecie?
Serce złamano kobiecie
Kobiecie o sercu głupim
Co pragnie tylko być czyjaś
Na pewno nie być niczyja
Kobiecie o pustej głowie
I oczach co płoną jak ogień
Ciągle to do niej wraca
Zbudzona jak podczas kaca
Kobieta o strasznym smutku
Nadziei kawałku na czubku
palca co nieba dotyka
zachłanna jak dźwięków muzyka
pragnie tylko miłości
na wskroś łamiącej
jej
kości
Copyright © by Aleksandra Głusek
