Eufeminy – siła i łagodność w postaci kobiecej
Eufeminy (połączenie słów „eufemizm” + „femina”) to projekt, który powstał z potrzeby serc pod koniec 2020 roku, choć jego idea narodziła się nieco wcześniej. Jest to inicjatywa, która zrzesza ludzi z różnych środowisk – aktorów i tancerzy, łączy wiele talentów i pozwala na wymianę doświadczeń związanych z dyskusją na temat praw kobiet w Polsce. Trzonem projektu jest rozmowa, filarem są pytania: jaką chcesz być kobietą? Jaką chcesz być Polką? Jakim chcesz być człowiekiem w świecie, który potrafi być przytłaczający i okrutny, który pozbawia złudzeń?
Ewelina Sobieraj, fot. Pat Mic
„Tworzymy miejsce, którego fundamentem jest dialog, głównym celem empatia, a sztuka pomaga nam to komunikować”. Na czym to wszystko jednak polega? Słowem kluczem jest interdyscyplinarność – wybrane rzeźby, obrazy czy grafiki mają stanowić punkty wyjścia do stworzenia etiud i szeroko rozumianych performansów, które łączyć w sobie mają elementy sztuki tanecznej, aktorskiej i audiowizualnej. Bohaterkami zawsze są kobiety. Kobiety różne. Kobiety z różnymi wartościami, priorytetami. Kobiety-matki, kobiety niezależne, kobiety szczęśliwe i nieszczęśliwe. Projekt zakłada przedstawienie kobiety, która jest indywidualnością, która ma własne potrzeby i pragnienia. Efektem tych działań ma być zwrócenie uwagi na problemy, z jakimi musi radzić sobie kobieta w świetle ostatnich wydarzeń w XXI wieku. To poszerzenie świadomości i zasygnalizowanie, jak zróżnicowane są poszczególne jednostki. Eufeminy są także próbą zbudowania nowej formy komunikacji, która będzie opierała się na wzajemnym szacunku, empatii i zrozumieniu, co jest elementem bardzo uniwersalnym, nie tylko w kontekście filozofii feministycznej.
Agata Zataj, fot. Pat Mic
„Eufeminy wyrażają siebie poprzez ruch. Taniec pozwala nam na wykreowanie świata metaforycznego, łagodnego, ale nie pozbawionego siły i energii. Pozwala nam na doświadczanie emocji, współodczuwanie, budowanie wspólnoty”. Eufeminy tworzą kobiety. Właściwie – Eufeminy to kobiety, które mówią nie tylko do kobiet. Niewątpliwą wartością inicjatywy jest przekazywanie uniwersalnego szacunku i miłości do drugiego człowieka. To nie jest idea działająca na zasadzie opresji i agresji, wręcz przeciwnie – projekt opiera się na dialogu, wzajemnym słuchaniu, współczuciu i wyrozumiałości w relacjach wszelakich, nie tylko płci przeciwnych. To utożsamienie się z jednostką przedstawioną, wejście w jej skórę i współodczuwanie. Jest to wizja bardzo wzruszająca, utopijna wręcz, w którą wierzę ja i twórczynie projektu.
Ewelina Sobieraj, fot. Pat Mic
PROTEST I – „Linieję”
„Proces kreowania mnie zaczął się setki lat przed moim urodzeniem. Na długo przede mną uszyto odpowiednio ciasne gorsety, stopy upchnięto w odpowiednio za małe buty, całej mnie nadano odpowiedni kształt.
Potem pojawiłam się ja. Niekształtna.
„Jak nabierzesz odpowiedniego kształtu, będziesz kochana”, obiecywano.
A ja rosłam, wciąż rosnę, rozrastam się. Kobieta, którą się staję, nie mieści się w waszych gorsetach. Dlatego linieję.
Jak zwierzę, zrzucam z siebie warstwy wyobrażeń i kanonów. Wyczesuję upięcia, napięcia. Opuszczam formę. Tańczę.
JA tańczę”.
Inspiracja: „Czesząca się” Władysława Ślewińskiego
Agata Zataj, fot. Pat Mic
PROTEST II – „Manifest kobiety żywej”
„Wspaniale jest podążać powoli po tym marmurze, wzdłuż jego długiej linii, która zakrzywia się wokół bogato rozwiniętej wypukłości pleców, wprost do twarzy, która gubi się w kamieniu jak wielki szloch, w ręce spoczywającej na skale lodowatej wieczności […]” R.M. Rilke
„Po wierzchu, niedbale, pośpiesznie oglądaliśmy Danaidę. Przez lata wystarczył nam zachwyt nad pięknem kształtów i linii, które przyćmiły genezę pozy. Łatwo pominąć to, co pod spodem, gdy wzrok zatrzymuje się na powierzchowności.
Dziś patrzymy od nowa. Widzimy wreszcie, że do pary z pięknem idzie cierpienie, a przestrzeń wokół wypełnia szloch. Oddajemy cierpieniu głos, bo zasługuje na bycie wysłuchanym”.
Twórczynie projektu:
Agnieszka Borkowska – choreografka | reżyserka
Ewelina Sobieraj – aktorka | tancerka
Agata Zataj – aktorka | tancerka
Marta Sas – producentka
Pat Mic – fotografka
Agata Zataj, fot. Pat Mic
Współtwórcy:
Marek Bula – kompozytor
Małgorzata Gąsiorowska – kompozytorka
Karol Kempiński – operator
Weronika Zielińska – charakteryzatorka
Zachęcamy do śledzenia działalności zespołu Eufemin: https://www.facebook.com/eufeminy oraz https://www.instagram.com/eufeminy/
