O muzyce i nie tylko – wywiad z palestyńskim muzykiem Luai’em Ahmaro

Mieliśmy ogromny zaszczyt porozmawiać z Luai’em Ahmaro, twórcą Palestinian Mash-up, czyli połączenia kilku tradycyjnych piosenek palestyńskich w jeden utwór, który łączy je również z muzyką współczesną (utwór znajdziecie na dole artykułu). Dzisiaj piosenka ma już ponad 5 milionów odsłon w serwisie YouTube! A w wywiadzie przeczytacie m.in. o tradycyjnych arabskich instrumentach muzycznych, historii Palestyny i współczesnej muzyce arabskiej. Zapraszamy!

Luai, przedstaw się naszym czytelnikom i powiedz coś o swoich projektach.

Nazywam się Luai Ahmaro i jestem palestyńsko-jordańskim artystą, który uwielbia bliskowschodnią muzykę i sztukę! Gram na trzech instrumentach: na sazie (kurdyjsko-turecki instrument strunowy), na nayu (rodzaj arabskiego fleta) i trochę na dafie (bęben obręczowy). Swoją przygodę z muzyką zacząłem jako student zarządzania systemami informacyjnymi na uniwersytecie w Ammanie. Zacząłem rozwijać się w tym kierunku, aż doszedłem do wniosku, że warto wydać swoją pierwszą profesjonalnie nagraną piosenkę pt. “Palestinian Mashup” – mix ludowych palestyńskich utworów z muzyką new age. Obejrzało ją już ponad 5 miliona osób! Obecnie przygotowuję 5 innych piosenek z różnych gatunków, jedna z nich zostanie wydana w najbliższym czasie (za miesiąc albo dwa). Oprócz tego jestem logistykiem i cerytfikowanym tłumaczem.

Opowiedz nam krótko o historii sztuki w Palestynie.

Historia sztuki palestyńskiej sięga czasów Kananejczyków, jak również powstania chrześcijaństwa (Jezus urodził się w Betlejem, mieście na Zachodnim Brzegu). Potem przeszła przez wiele faz związanych z wydarzeniami historycznymi, których doświadczył naród palestyński, aż do lat 20. XX wieku, jeśli mam streścić. Przed wydarzeniem, które nazywamy „Katastrofą” (ar. Al-Nakba) i exodusem palestyńskim, nasza sztuka kwitła we wszystkich aspektach, a muzyka była związana z klasycznymi arabskimi brzmieniami, co wiąże się z bliskimi kontaktami z największymi krajami regionu takimi jak Egipt, Syria i Liban. Inny rodzaj tradycyjnej muzyki palestyńskiej przybiera formę bardziej związaną z górami, grany jest na ślubach i weselach, często towarzyszą mu zespoły tańczące dabkę (tradycyjny bliskowschodni taniec). Później (od lat 60. do wczesnych 80.) palestyńskie piosenki skłaniały się bardziej w kierunku pieśni patriotycznych nasyconych folklorem, czasem mających na celu wzmocnienie walki ludzi o wolność. Piosenki te wciąż pozostają żywe w umysłach i sercach ludzi, ale muzyka coraz więcej czerpie z arabskiej muzyki pop. Coraz więcej artystów tworzy w tym nurcie, np. Mohammed Assaf, który wygrał jeden z najbardziej popularnych programów – Arab Idol – kilka lat temu.

Niestety wydaje mi się, że w umysłach Europejczyków Palestyna kojarzy się tylko z miejscem urodzenia Jezusa…

To prawda w wielu przypadkach. Jezus z Nazaretu urodził się w palestyńskim Betlejem, dlatego to skojarzenie jest często obecne.

Jakie są tradycyjne palestyńskie instrumenty?

Jeśli masz na myśli tradycyjne jako związane z folklorem to do najważniejszych należą yarghoul (brzmi bardzo podobnie do dud), shubabeh (pasterski prosty flet górski), mijwez (jest brzmi podobnie jak yarghoul), darbuka i tabel (instrumenty perkusyjne) oraz rababa (beduiński instrument jednostrunowy przypominający skrzypce).

Jakie piosenki składają się na Palestinian Mush-up?

Na Palestinian Mush-up składa się 9 tradycyjnych piosenek palestyńskich, od wiejskich pieśni miłosnych, przez taneczne dabke po te opowiadające o dalekich podróżach i miłości do ojczyzny. Możecie znaleźć je wszystkie przetłumaczone na wideo YouTube, jeśli naciśniecie przycisk CC (śmiech).

Podaj proszę różnice między klasyczną a współczesną muzyką arabską.

Bardzo krótka odpowiedź na to złożone pytanie brzmi: współczesna muzyka arabska bardziej skłania się ku popowi (podobnemu do MTV), który w pewnym sensie jest szybki i odpowiada stylowi specyficznemu dla krajów arabskich, z którego pochodzi, klasyczna muzyka arabska natomiast jest znacznie głębsza i obejmuje złożone utwory muzyczne, które wymagają oprawy orkiestrowej i jest skierowana do węższej i nieco bardziej wyrafinowanej muzycznie publiczności.

Jakie są Twoje plany na przyszłość?

Zostanie międzynarodowym artystą i wydanie utworów, nad którymi pracuję to najlepsze, co może – pokazać piękno różnorodności muzyki bliskowschodniej oraz to, jak hipnotyzująca może być muzyka i śpiew dla słuchacza, arabskiego lub niearabskiego.

Na koniec opowiedz nam o innych znanych Palestyńczykach.

Simone Chaheen (kompozytor muzyczny, mistrz gry na skrzypcach i ud), Naji Al Ali (rysownik), Edward Saeed (intelektualista), Sanaa Mousa i Dalal Abu Amneh (niesamowite wokalistki) i Mohammed Assaf (gwiazda muzyki).