Tajemnica Pirata – recenzja książki „Marco Pantani. Ostatni podjazd”
Marco Pantani – człowiek, który w 1998 roku wygrał Tour de France i Giro d’Italia wchodząc na sam szczyt kolarskiej hierarchii i tym samym stając się najlepszym oraz najbardziej rozpoznawalnym przedstawicielem tej dyscypliny, a zarazem człowiek, który rok później został zdyskwalifikowany za doping w momencie, gdy wydawało się, że nic nie odbierze mu drugiego triumfu w Giro, a który po tej dyskwalifikacji nigdy nie wrócił do czołówki. Kim był? Wielkim mistrzem czy sprytnym oszustem? Między innymi na to właśnie pytanie próbuje odpowiedzieć w swej najnowszej książce zatytułowanej Marco Pantani. Ostatni podjazd Matt Rendell.
Wbrew oryginalnemu tytułowi książki (The Death of Marco Pantani) jest to kompleksowa biografia włoskiego sportowca. Dzięki ogromnej pracy i pasji włożonej przez brytyjskiego dziennikarza w powstanie książki poznajemy początki kariery, która pozwoliła zamkniętemu w sobie chłopcu z regionu Emilia-Romania na zdobycie serc swych rodaków i uzyskanie ogromnej sławy, a jednocześnie doprowadziła do jego śmierci. Rendell w drobiazgowy sposób przedstawia relacje panujące w rodzinie Pantanich oraz wyniki wyścigów, w których uczestniczył młody Marco. Przedmiotem szczegółowego badania i przedstawienia na łamach książki stała się zawodowa kariera Włocha – zwłaszcza starty w zwycięskich wyścigach z 1998 roku. Jest to gratka dla fanów kolarstwa, ale historia może być nieco nużąca dla pozostałych czytelników. Z tym etapem życia Il Pirata wiąże się jazda w zespole Mercatone Uno – właśnie w jego barwach osiągał najlepsze rezultaty oraz został wykluczony z Giro d’Italia w 1999 roku. Dzięki autorowi możemy zajrzeć za kulisy wyścigu i poznać przebieg wydarzeń w dniu badania, które potwierdziło podwyższony poziom hematokrytu u broniącego tytułu Pantaniego. Od tej chwili życie ulubieńca Włochów zostaje wywrócone do góry nogami, a sam kolarz już nigdy nie wraca do dawnej formy. Doskonałym zobrazowaniem jego późniejszych występów jest anegdota o rywalizacji z Lancem Armstrongiem (wówczas uważanym za kolejnego wybitnego zawodnika, a dziś pozbawionego odniesionych zwycięstw na skutek wieloletniego dopingu).
Czytelnik otrzymuje wiele informacji na temat tego, w jaki sposób zespoły takie jak Mercatone Uno uzyskiwały dobre rezultaty podczas kolejnych etapów, jak udawało im się oszukiwać kontrolerów oraz zyskuje wiedzę o powszechności dopingu w kolarstwie, który nie pozostawał bez wpływu na zdrowie zawodników. Z brakiem sukcesów sportowych wiązał się problem dużo poważniejszy – nałogowe zażywanie narkotyków i postępująca wraz z nim choroba psychiczna Marco. Autor opisuje w jaki sposób zdobywał on kokainę, pokazując jak ten okropny nałóg wpłynął na postrzeganie rzeczywistości przez Pantaniego – wycofanego, od dzieciństwa zamkniętego w sobie, a pod koniec życia zmienionego w paranoika, wierzącego, że wykluczenie z wyścigów i słaba forma są wynikami spisku osób, którym zależało na zniszczeniu go. Sam stał się człowiekiem, który nie próbował sobie pomóc, a otaczał się ludźmi, którzy pragnęli zyskać korzyści na jego sławie lub po prostu sprzedać mu swój towar. Możemy przeczytać relacje wielu osób, które opowiedziały Mattowi Rendellowi o ostatnich dniach Pirata. Brytyjczyk przedstawia też spójną i sensowną teorię na temat śmierci Pantaniego – punktuje mitotwórcze wypowiedzi znajomych kolarza oraz dziennikarzy dowodząc, że najbardziej wiarygodna jest oficjalna wersja zgonu.
Warto zapoznać się z tą książką po to, by samemu się przekonać jak ona wygląda. Przede wszystkim jest to jednak pozycja będąca portretem człowieka nietuzinkowego – jednej z ostatnich wielkich gwiazd tej dyscypliny, człowieka obdarzonego wielkim talentem, ale i nieszczęśliwego.
