Pomówmy o chorobie – zapowiedź Głębiej w Starym Teatrze

Narodowy Stary Teatr w Krakowie z końcem lutego proponuje nam spektakl o tematyce dość rzadko poruszanej na teatralnych scenach. Jak bowiem zainscenizować tak intymne i cielesne doświadczenie jakim jest choroba? W jaki sposób mówić głośno i otwarcie o czymś, co ograniczone jest przez społeczno-kulturowy lęk? Zmierzyć się z tymi niełatwymi pytaniami postanowiła Małgorzata Wdowik – reżyserka spektaklu Głębiej, którego premiera nastąpi 28 lutego na Nowej Scenie.

Małgorzata Wdowik to reżyserka teatralna i dramaturżka. Edukację teatralną rozpoczęła od strony teoretycznej, studiując wiedzę o teatrze na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu. Kolejnym etapem w jej karierze były studia reżyserskie na warszawskiej Akademii Teatralnej. Kształciła się również w Instytucie Stosowanych Nauk Teatralnych w Giessen w Niemczech, a także była stypendystką dwuletniego programu skupionego wokół studiów performatywnych – Das Theater w Amsterdamie. Te dwa ostatnie etapy najsilniej wpłynęły na sposób pracy artystki, dla której teatr nie jest instytucją opartą na hierarchii, a demokratyczną przestrzenią równości. Wdowik nie interesuje ponadto fabuła – swoją uwagę skupia na doświadczeniu. W takim też stylu reżyserka pracuje nad nowym spektaklem Starego Teatru, w którym to zmierzy się z chorobą – jednym z najtrudniejszych przeżyć człowieka.

Spektakl Głębiej powstaje w oparciu o dramat Aleksandry Zielińskiej Kobieta Schrödingera, który został napisany w ramach warsztatów dramatopisarskich Nasz Głos zorganizowanych z okazji 100. rocznicy uzyskania przez kobiety praw wyborczych w Polsce w Starym Teatrze w sezonie artystycznym 2018/2019. Reżyserka, korzystając z dramatu, przedstawi historię tytułowej bohaterki, która czekając na diagnozę, zanurza się we własnym ciele, by móc zrozumieć sieć zależności między wirusem a jego nosicielką. W głębinach organizmu nękają ją wątpliwości: czy to już poważna choroba, czy jeszcze niegroźny, przypominający spłaszczoną kulę kształt? Kształt ten pojawia się gdzieś wewnątrz lewej piersi kobiecego ciała. Idąc za koncepcją Kota Schrödingera, jest on zarówno martwy, jak i żywy. Wykreowany podwodny świat będący ciałem kobiety jest dla Wdowik próbą poszerzenia postrzegania choroby, jak i kobiecego ciała. Celem reżyserki jest wytworzenie doświadczenia artystycznego, które pozwoli przybliżyć zasady funkcjonowania chorego organizmu, tracącego poczucie własnej tożsamości.

Wspomnieć warto, że premierze spektaklu towarzyszyć będzie zorganizowana w Muzeum Starego Teatru MICET instalacja Głębiej/experience. Przestrzeń kontekstowa nazwana „kobiecym pokojem”, stworzonym z archiwalnych obiektów ze zbiorów Starego Teatru, umożliwi kontemplację tematów takich jak: kobiecość, czułość, opieka, akceptacja czy prewencja. Instalacja służyć ma jako „czuła odpowiedź” na sterylne, zimne i mało przyjazne szpitalne poczekalnie, z którymi zderzamy się, chorując. Przestrzeń w zamyśle ma zarazem edukować i odprężać widza oczekującego na rozpoczęcie spektaklu.

Na Głębiej warto więc wybrać się z kilku powodów. Po pierwsze, przedstawienie odrzuca metodę „reżyserskiej dominacji”, opierając się na wspólnym procesie tworzenia, co samo w sobie zasługuje na uwagę. Po drugie, spektakl podejmuje ważny, rzadko eksploatowany w teatralnym świecie temat, dzięki któremu rozszerzona zostaje jego rola o edukacyjny ton. Po trzecie w końcu, zachęcić powinna nas „świeża krew”, zarówno autorki-debiutanki (Kobieta Schrodingera), jak i samej reżyserki, która na krakowskich scenach do tej pory nie debiutowała. Jak więc widzimy, Głębiej jest najlepszą teatralną propozycją na koniec miesiąca.

Twórcy:
Reżyseria: Małgorzata Wdowik
Scenografia: Tomasz Mróz
Kostiumy: Agata Baumgart
Projekt i realizacja makiety: Katarzyna Przezwańska
Wideo i reżyseria światła: Natan Berkowicz
Muzyka: Jan Rabiej
Asystent reżysera/Inspicjent/Sufler: Zbigniew S. Kaleta

Obsada:
Małgorzata Gałkowska
Magda Grąziowska
Katarzyna Krzanowska
Anna Paruszyńska
Bolesław Brzozowski, Zygmunt Józefczak (dublura)