75. rocznica wybuchu Powstania Warszawskiego
Dokładnie 75 lat temu Warszawa stanęła do nierównej walki o wolność. Walki, która z góry była przegrana. Militarnie wystąpiliśmy przeciwko najeźdźcy z zachodu – Niemcom, a polityczna batalia toczona była przeciwko wschodniemu mocarstwu, ZSRR, oraz podporządkowanym mu polskim komunistom.
1 sierpnia 1944. Godzina 17.00, tak zwana godzina „W”. W stolicy rozpoczyna się zryw zbrojny. Jednostki Okręgu Warszawskiego AK oraz oddziały dyspozycyjne KG AK atakują niemieckie obiekty we wszystkich dzielnicach okupowanej Warszawy. Walki objęły swoim maksymalnym zasięgiem część lewobrzeżnych dzielnic miasta, niewielki obszar prawobrzeżnej stolicy, a także Puszczę Kampinoską, Legionowo i okolice Marek.
Dowództwo AK pragnęło wyzwolić Warszawę, bez pomocy Armii Czerwonej. Pozwoliłoby to wzmocnić międzynarodową pozycję rządu RP na uchodźstwie oraz powstrzymać proces sowietyzacji Polski. Czując zagrożenie ze strony radzieckiej i widząc rysującą się klęskę Niemiec, generał Tadeusz „Bór” Komorowski, 31 lipca 1944 podjął decyzję o wybuchu powstania następnego dnia dokładnie o godzinie 17. Po wybuchu powstania Armia Czerwona wstrzymała ofensywę na Warszawę, a Stalin konsekwentnie odmawiał udzieleniu powstaniu poważniejszej pomocy. Wsparcia powstańcom udzieliło USA i Wielka Brytania, jednak miało ono ograniczony charakter i nie wpłynęło w istotny sposób na sytuację w Warszawie. Słabo uzbrojone oddziały powstańcze przez 63 dni prowadziły nierówną i samotną walkę z dobrze uzbrojoną i liczebnie przeważającą armią niemiecką. Powstanie zakończyło się kapitulacją 2 października 1944 roku.
Dwumiesięczne walki przyniosły około 16 tysięcy zabitych i zaginionych, 20 tysięcy rannych i 15 tysięcy wziętych do niewoli po stronie polskiej. Liczba zabitych wśród cywilnych mieszkańców Warszawy w wyniku ostrzału artyleryjskiego, nalotów, ciężkich warunków bytowych i masakr urządzanych przez oddziały III Rzeszy waha się między 150 – 200 tysięcy. Na skutek walk powstańczych oraz systematycznego wyburzania miasta przez Niemców zniszczeniu uległo ponad 90% ówczesnych zabudowań Warszawy.
Powstanie Warszawskie uznawane jest za jedno z najważniejszych wydarzeń w historii najnowszej Polski. Świadczy ono o silnej woli walki, godności, wysokim honorze Polaków; ukazuje jak wielka była wtedy chęć niepodległości i wiara w wyznawane wartości. Decyzja o podjęciu zrywu nadal pozostaje tematem debat, ze względu na jego tragiczne skutki.
Chwała i cześć bohaterom! 1 sierpnia 1944 – pamiętamy!